Cambri tumultuosi expediti erant ad invadendae Marchiae opportunitatem; et hoc carmen, sive ab uno eorum compositum sit, sive opus cuiusdam Anglici, qui eos satiandi occasionem sumpsit, dat nobis pulchram imaginem animi in quo impediverunt.
Carmen hoc saeculo XIII est et invenitur in Bibliotheca publica Leidensi, MS. Vossius, Numero 104, folio 144, recto.
Trucidare Saxones soliti Cambrenses
Ad cognatos Britones et Cornubienses;
Requirunt ut veniant per acutos enses,
Ad debellandos inimicos Saxonienses.
Venite jam strenue loricis armati;
Sunt pars magna Saxonum mutuo necati,
Erit pars residua per nos trucidati:—
Nunc documenta date qua sitis origine nati.
Mellinus veredicus nunquam dixit vanum;
Expellendum populum prædixit vexanum.
Et vos hoc consilium non servatis sanum;
Cernite fallaces quorum genus omne profanum.
Prædecessor validus rex noster Arturus
Si vixisset hodie, fuissem securus
Nullus ei Saxonum restitisset murus;
Esset ei[s] sicut meruerunt in prece durus.
Procuret omnipotens sibi successorem
Saltem sibi similem, nollem meliorem,
Qui tollat Britonibus antiquum dolorem,
Et sibi restituat patriam patriæque decorem.
Hoc Arturi patruus velit impetrare,
Sanctus [qui]dam maximus, Anglum ultra mare;
Scimus festum Martis kalendis instare,—
Ad natale solum Britones studeat revocare.
Virtuosos filii patres imitantur;
Sic Arturum Britones virtute sequantur:
Quam probo, quam strenuo monstrant procreantur;
Ut fuit Arturus sic victores habeantur!
Regnabat Parisius potestas Romana,
Frollo gygas strenuus, cujus mens ursana;
Hunc Arthurus perimit, credit fides sana,
Testis tentorium sit et insula Parisiana.
Insanit qui Britones necat generosos;
Videtur quod habeat sic eos exosos,
Namque per invidiam clamat odiosos
Semper et assidue, quos audit victoriosos.
Ex hac gente iiijor sunt imperatores,
Arthurus, Broinsius, fortes bellatores,
Constantinus, Brennius, fere fortiores.
Hii monarchiam tenuerunt ut probiores.
Solum suum Karolum Francia præjectat;
Et Ricardum Anglia probitate jactat;
Paucitatem numerus major labefactat,
Virtutem regis quia quadrupla gloria mactat.
Istis suis finibus contigit regnare;
Illis duces, præsides, reges triumphare,
Quibus nullo merito se possint æquare;
Est quam regnare longe plus induperare.
Featured: Cambrica sagittarius, tertio decimo saeculo. Charter House Liber A, Public Record Office.